Michelle-in-Myanmar.reismee.nl

Wat een avontuur!

Dit verhaal wil ik graag met delen ook al is het een paar dagen geleden gebeurt. Afgelopen vrijdagmiddag had ik even wat tijd over en ik ben niet zo van het stilzittenn, dus bedacht ik me naar het paleis te gaan. Op de tweede dag na mijn aankomst in Mandalay heb ik een kaartje aangeschaft die je op verschillende plekken nodig hebt als entreebewijs. Je kunt dat kaartje vijf keer gebruiken en ik had nog een hokje vrij. Het kaartje is maar 5 dagen geldig, maar heb het hiervoor al twee keer kunnen gebruiken terwijl het niet meer geldig was.

Eenmaal aangekomen bij het paleis word mijn ticket gecheckt en mijn paspoort ingenomen die ik terug krijg als ik weer buiten de poort ben. De mannen die daar de wacht houden met hun grote geweren zijn erg vriendelijk en laten me zo naar binnen gaan. Door de poort heen zie je aan beide kanten twee trappen, ik loop omhoog want ik wil de muur wel van dichtbij zien. Naar twee korte filmpjes te hebben gemaakt wil ik een foto van het uitzicht maken. Dan begint een bewaker naar me te schreeuwen en te seinen. Dit is denk ik toch niet de bedoeling. Ik loop maar snel terug, want ik wil natuurlijk verder geen problemen maken op deze plek. De bewaker die me tegemoet komt lopen legt uit dat het verboden is om hier te komen. Ik leg hem uit dat ik geen bord heb gezien en als ik beneden nog is kijk staat die er ook niet. Dat maakt de verleiding groot om toch een kijkje te nemen. Een collega uit Amerika (backpacker) die ook op de school les geeft vertelde me dat ze voordat ze de trap wou betreden iemand haar al tegen hield. Best leuk dat ik dit dan wel met jullie kan delen in mijn filmpje.

Na dit kleine akkefietje ben ik nog wat later dus spring ik achter op de scooter bij een vrouw die me weg wilt brengen. Ze zet me af en wilt me ook ophalen na sluitingstijd.

Ze rijd weg en ik kijk achter me en daar is een tweede controle, hier zien ze de datum wel en beslissen ze me niet binnen te laten. Hier zal ik waarschijnlijk nog wel een keer terugkomen met meer tijd dus kies ervoor geen nieuw kaartje te kopen. De vrouw met wie ik heb afgesproken is lastig te bereiken doordat ik geen telefoonnummer heb. Als ik terug loop weet ik niet zeker of ik haar tegen kom en wil ook niet dat zij hier lang staat te wachten terwijl ik niet meer kom opdagen. Een oplossing is dat nu ik hier toch ben, ik toch binnen even rondkijk wat er allemaal te zien is.

Naar nog geen 5 minuten komt er een man op de scooter aan die weet van mijn verlopen ticket. Ik leg hem even uit hoe het zit, hij toont begrip en laat me verder rond kijken. Even later komen er twee mannen, één lopend en de ander op de scooter. Ook zij beginnen over mijn ticket en ze bieden me aan gratis terug te rijden naar de uitgang. Ik laat weten dat ik het aanbod waardeer maar dat ik toch lopend terug zal gaan. Zo kan ik onderweg nog wat foto's schieten en zoeken naar die vrouw die me hier heeft afgezet.

Op de terugweg kom ik haar met geluk tegen. Ze is op de hoogte en zal dus niet voor niks op en neer rijden. Bij de poort neem ik mijn paspoort in ontvangst en neem ik de fiets weer naar de school.

Het filmpje is klaar, maar door het slechte internet van hier zal het iets langer duren voor ik het kan posten.

Reacties

Reacties

Edith

Wat een verhaal !!! Spannend allemaal. Ben benieuwd naar het filmpje.

Marc

Leuk verhaal! Wel goed om voorzichtig te zijn, Myanmar staat niet bekend als heel tolerant bij het overtreden van wetten, met name als deze religieus of historisch van aard zijn...

Roel

Heel leuk bericht.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!