Normaal gesproken ben ik een iemand die alles tot in de puntje wilt plannen. Graag heb ik de zekerheid dat alles goed verloopt maar deze dag laat ik alles op me afkomen. Soms vraag ik me namelijk af hoe het zal zijn om niks van tevoren te regelen, hoe verloopt het dan en gaat er dan niet van alles mis? Graag heb ik de touwtjes in handen en de regie loslaten is dus iets wat ik niet makkelijk doe. Dit weerhoud mij natuurlijk niet om dit een keer te proberen.

Het enige wat ik heb afgesproken is om met Princess naar het treinstation te gaan om 7 uur. De enige afspraak van deze dag en hier gaat het al mis. Als ik bij de Golden House aankom blijkt dat Princess dacht dat we om 8 uur zouden vertrekken, een kleine communicatiefout. Terwijl ik wat tijd met de andere kinderen door breng maakt Princess zich klaar om te gaan.

Met Princess achter op de fiets richting het treinstation hebben we nog steeds geen idee waar we zullen uitkomen. Het gekke is dat ik me hier nu een keer niet zo druk om maak als anders. Als het niet lukt dan hebben we het op zijn minst geprobeerd.

De fiets is geparkeerd en we lopen naar binnen.  We worden van het ene loket naar het andere loket gestuurd. Het is lastig een treinrit te vinden waarbij we in een dag terug kunnen keren. De treinen hier rijden namelijk erg sloom en zijn soms dagen onderweg. Na een paar keer in de verkeerde rij te hebben gestaan komen we bij een loket waar we kaartjes kunnen kopen voor Shwe Bo. De plek waar Yi Mon geboren is volgens Princess, verder weten we er niks vanaf.

Wat ik erg bijzonder vind is dat je hier 5 verschillende klasses hebt voor je zitplaats. Zo is er een ordinary class, first class, upper class, standard sleeper en special sleeper. De special sleeper is erg luxe waar je een aparte ingang, toilet, slaap- en woongedeelte hebt. Ook zijn beddengoed en water inbegrepen. Er is een maximum van 4 personen per coupe.

Zelf kiezen we voor de ordinary class dit zijn gewoon simpele houten bankjes, deze plekken zijn er in elke trein en zijn vaak overvol met lokale mensen. Hoewel we in de goedkope wagon zitten hebben we net als alle andere passgiers een prachtig uitzicht en nu is er ook meer als genoeg plek om te zitten. In de trein komen continu mensen langs met hele maaltijden. Aangezien het een lange rit is en Princess nog niet heeft gegeten besluiten we hier maaltijden te kopen. Na een tijd komen we aan in Shwe Bo en als we uitstappen gaan we tegen de menigte in. De mensen die met de trein mee willen stappen al in terwijl er nog een hoop mensen uit willen stappen.

We nemen bij aankomst  even de tijd om rond te lopen en deze plek te verkennen. Opeens moet Princess naar de toilet, omdat er geen restaurant in de buurt is komen we aan bij een huis waar de mensen ons warm ontvangen. Terwijl Princess naar het toilet is krijg ik water aangeboden en bananen. Ook krijg ik een waaier in mijn handen gedrukt voor tegen de warmte. Het is een groot huis voor hier maar als je weet dat er 7 mensen om mij heen staan en de kans groot is dat ze daar allemaal wonen valt het heel erg mee. Ze weven achter het huisje hout wat ze gebruiken om muren van huisjes te maken. Ook hier neem ik de kans om het ook zelf te proberen. Het lijkt makkelijker dan het is. Als Princess terug komt regelen ze ook nog een motortaxi die ons brengt naar de beste plekken van Shwe Bo.

In het plaatsje zelf bezichtigen we het paleis van Shwe Bo. Het is wel mooi om te zien, maar het kan niet tippen aan mijn avondtuur binnen de muren van het paleis in Mandalay. Het voelt goed om dingen eens te bekijken zonder enige voorkennis. Verder zien we deze dag nog tempels en een pagode. We besluiten op tijd terug te gaan aangezien we anders niet binnen één dag terug zullen zijn. Door de jongeman worden we bij het station afgezet en vanuit hier reizen we terug naar de school in Mandalay.  

Voor mij was dit een uitdagende en ook een geslaagde dag. Het is toch een fijn gevoel om voor nieuwe dingen open te staan. Niet alles tot in de puntjes te regelen en alles op je af te laten komen is iets wat ik in de toekomst met me mee neem.